Vorig jaar postte ik deze vliegfoto. Ik had het zwaar in 2016 en sprak de wens uit dat 2017 beter zou worden. Nu blik ik terug. Het was beter. Zeker fysiek. Ik werd minder moe en leerde beter luisteren naar wat ik nodig heb. Dat is een vallen & opstaan proces. Avondactiviteiten staan nog steeds niet hoog op mijn lijstje van dingen die ik kan doen. Soms jammer. Vaak prima.

Dingen die ik had bedacht voor de Toneeljuf waren onder andere een nieuwe website, een promofilmpje maken en meer spelen met Johan. Die dingen zijn gelukt! Afgelopen jaar heb ik met hulp van De Webmevrouw een nieuwe website gemaakt die meer aansluit bij wat ik doe. Van de Sintvoorstelling is een promofilmpje gemaakt door Roel van Leeuwen. Johan en ik hebben steeds meer onze vorm gevonden in het spelen met boeken. Waar we over onze eersteling naar mijn gevoel jaren hebben gedaan, lukt het ons nu om binnen korte tijd het raamwerk voor een deels geïmproviseerde voorstelling neer te zetten. Tijdens het spelen valt alles op zijn plek. Eng om te doen want, is het wel af? Zal het ons lukken? Is dit dan de keer dat het niet goed komt? Een zenuwenproces maar ook het mooiste wat er is. Want het lukt tot nu toe steeds. We speelden de lach op  vele gezichten het afgelopen jaar. Bij De Hout op Stelten, in Artis, op De Ark, de Pieter Jelles Troelstraschool, de Jules Verneschool, in Koekenbier. Daarnaast gaf ik verschillende cursussen en workshops waar ook veel gelachen, gespeeld en geleerd werd.

Ik vond het een fijn jaar. Met niet te veel gedoe. Een rustig tempo. Stijgende lijnen. Veel plezier. Ik maak voorzichtig plannen voor 2018. Ik wil een stukje hoger en verder vliegen. Kijken waar ik terecht kom en hoe dat uitzicht mij bevalt. En… SPRING!