Take one – waarom ik nu echt met video begin

In beeld durven zijn. Letterlijk in dit geval. Doodeng vind ik dat. Ik ga bij De Videovakvrouw een training volgen ‘Claim je plek met video’. Spannend en leuk. En spannend. Maar misschien vooral leuk. Oef. Het is gek hoe eng het is om zichtbaar te zijn. Ik begrijp rationeel dat het goed werkt om jezelf via filmpjes te laten zien. Je kunt vertellen over je werk, over wat je voor mensen kunt betekenen op een hele directe manier. Mensen zien ook gelijk wie je bent en of dat hen aanstaat. Daar zit natuurlijk het gevaar. Want wat nou als….

Flirten

Ik volg De Videovakvrouw al jaren. Ik deed al een aantal keer mee aan challenges en maakte dus ook een paar filmpjes. Ik vond het zelfs een beetje leuk en kocht een selfie stick. Ik zag mezelf wel vloggend door ondernemersland gaan. Maar ja, mijn telefoon is niet zo goed, ik kan niet monteren, het kost zoveel tijd, waar moet ik het dan over hebben, wie zit er op mij te wachten, enzovoort. Geen excuus is ongebruikt gebleven. Toch bleef ik flirten met het idee. Ik ben zelfs begonnen met Toneeljuf TV. Dus je zou denken, dat durft Saskia wel. Die is daar geknipt voor. Not.

Zelfverzekerd

‘Jij onzeker?!’ Hoe vaak ik dat niet heb gehoord. Uh ja wel dus. Ik ben ook onzeker. Bang om afgewezen, stom gevonden of uitgelachen te worden. Dat ik ergens niet bij hoor. Of dat ‘mensen’ zien of zeggen dat ik niks voorstel. Gewone alledaagse angsten waar volgens mij heel veel mensen mee te maken hebben. Ik straal meer zekerheid uit dan onzekerheid blijkbaar. Dat is verwarrend als ik bijvoorbeeld erg zenuwachtig ben en toch het podium op ga om een hele zaal toe te spreken en tot spelen aan te zetten. Wat ik heb geleerd is dat het mij helpt om uit te spreken hoe ik mij voel. Ik betreed het podium en zeg dat ik het eng vind en me alleen voel. Dat breekt vaak het ijs en al snel voel ik mij niet meer zo alleen. Dat doe ik ook vaak in het echte leven. Het helpt.

Met de billen bloot

Nu ga ik dus video’s maken. Om mijn bereik te vergroten. Om mensen kennis te laten maken met mij. In de hoop natuurlijk dat dat leidt tot meer opdrachten, samenwerkingen en deelnemers aan mijn activiteiten. Tot nu schreef ik vooral en dat doe ik graag. Dat vind ik leuk, ik ben er goed in en het is veilig. Ik schrijf maar je ziet mij niet, ik zit verstopt in de tekst. Video vraagt dat ik mij niet langer verstop, maar dat ik me bloot geef. Bloter dan ik tot nu durfde. Ik ga het aan avontuur aan met bibberende benen en een onrustig gemoed. Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt. Dat geldt voor alles, dus ook hiervoor. Ik denk aan alle tips die ik de deelnemers aan mijn lessen geef en pas ze toe. Die helpen namelijk weet ik uit ervaring. Stevig op twee benen staan, rustig ademhalen en duidelijk praten. Laat ze zien dat je er bent. Wees aanwezig.

Drie, twee, een en actie!