Over zingen, sokpoppen en clowns

Iets leren dat ben ik aan het leren. Ik kwam erachter dat ik leef met een belemmerende overtuiging. Als ik iets zou willen gaan doen dan moet ik het al kunnen. Ik moet er zelfs al heel goed in zijn. Anders kan ik het dus niet en dan ga ik vermoedelijk voor schut staan en blijkt uiteindelijk dat ik niets kan. Zoiets. Niet echt helpend en ook behoorlijk onmogelijk. Nu probeer ik anders te kijken naar mezelf, naar nieuwe dingen, eerste keren en leerprocessen. Het maakt dingen iets makkelijker. Al wil ik mezelf nog geen Zenmaster noemen op het gebied van ‘Leren leren’.

Ik heb zangles genomen. Dat was een waanzinnig grote stap. Ik heb zoveel jaar geleefd met de overtuiging dat ik niet kan zingen. Sterker nog, ik was toondoof, kon geen liedjes herkennen, kon geen maat houden, kon alleen maar hard en vals kwelen om mijn gezicht te redden. Tot ik bij theatersport geacht werd af en toe te zingen. Ik stierf van binnen. Een akelige angst nam elke keer bezit van mij. Tot ik dacht dit kan zo niet langer. Ik wil op zijn minst enige ontspanning voelen en er plezier in krijgen. Dus ik vroeg iemand die goed kan zingen en die mij veilig leek of die met mij dit avontuur wilde aangaan. Sindsdien heb ik zangles en leer ik zingen. Bovenal leer ik dat ik dat dus kan leren. Dat is groots. Ik sta aan de wieg van zingen, maar ik zing. IK ZING. En ik leef nog.

Ook als Toneeljuf wil ik weleens iets nieuws proberen. Zo deed ik twee jaar geleden een workshop sokpoppen maken en ermee spelen. Met weinig succes. Ik wist toen nog niet dat ik niet gelijk briljant hoefde te zijn en gunde mezelf geen leerproces. Dat ik het moeilijk vond stond voor mij gelijk aan falen en ik ben nooit meer in de buurt van een sokpop gekomen. Maar dat zou kunnen veranderen.  Ik deed afgelopen weekend namelijk iets nieuws. Een kennismakingsworkshop clownerie van Clownsperspectief. Dat was zo leuk. Vooral omdat ik geen briljante clown hoefde te zijn. Ik mocht zoeken naar mijn eigen clown en daarbij kon ik juist mijn faalangst goed gebruiken. Want mijn clown is bang en doet wel stoer, maar dat is schijn en groot falen ligt altijd op de loer. Deze dag, met lieve getalenteerde mensen, leerde ik veel belangrijke dingen. Dit clownsdeel van mij gaat niet meer weg. Nu ik er bewust mee kennis heb gemaakt ben ik benieuwd naar hoe ik het kan gebruiken. Het begin van een nieuw avontuur.