Druk druk druk

Een aantal jaar geleden was het in om op de vraag ‘Hoe gaat het met je?’ te antwoorden met ‘Druk druk druk!’. Daar heb ik mij altijd tegen verzet. Wat een stom antwoord. Op een overigens ook discutabele vraag, want wat zeg je daarop? Willen ze het echt weten? Of moet je gewoon omwille van de goede orde met een stralende lach ‘Goed! En met jou? Ook goed! Ah fijn…’ roepen? Sociale omgang blijft raadselachtig voor mij, maar dit terzijde.

Druk druk druk dus. En als je dat zei ging het blijkbaar goed want je had het druk en daaruit konden we concluderen dat je succesvol was. Of iets dergelijks. Want het zijn natuurlijk holle woorden. Als je een bedrijf hebt vragen mensen ook hoe het gaat en daar wordt ook de mate van succes afgemeten aan de hoeveelheid opdrachten. Dus: ‘Gaat het goed, lekker veel opdrachten?’. Uh zeg ik dan meestal. Waarop er een soort ongemakkelijkheid ontstaat want blijkbaar heb ik niet ‘lekker veel opdrachten, of gaat het (god verhoede) misschien niet goed met mij, of heb ik dat hele bedrijf wellicht niet meer’. Mijn verdoorgevoerde neiging tot eerlijkheid zorgt altijd voor dit soort sociale miscommunicatie. Ik leg dan uit aan de verbijsterde toehoorder (die gewoon beleefd wilde zijn vermoed ik) dat ik niet om kom in de opdrachten maar dat dat precies is wat ik wil want dat ik niet van stress houd en na een nogal heftige burn-out echt niet meer overvraagd wil worden op welk vlak dan ook. Uh zegt de ander dan meestal. En dan is de cirkel weer rond en het gesprek dood.

Maar nu veranderen er dingen. Want De Toneeljuf heeft het druk. Voor Toneeljufbegrippen dan. En dat is precies goed. Tot mijn verbazing, enthousiasme, zenuwen en grote plezier word ik steeds vaker gevonden en gevraagd voor dingen die goed passen bij wat ik wil en kan en leuk vind. Hoera! Mijn agenda loopt vol. Al maanden vooruit. Met fijne opdrachten. Ik vraag mij wel af waardoor het komt. Want ik ben niet echt veranderd. Mijn aanbod is wel wat aangescherpt, maar ook niet heel anders dan eerst. Blijkbaar staat de wind goed en wat is dat fijn. Ik hoop van harte dat deze vrolijke golf nog een tijd doorrolt. Ik doe niets liever dan dit, dus kom maar op met die aanvragen! En als je mij nu tegenkomt en die ene vraag stelt zou ik zomaar eens het juiste antwoord kunnen geven! Word ik dan toch nog sociaal vaardig?