Deze zomer mochten Johan en ik naar Artis. Niet om aapjes te kijken, maar om voorleestheater te doen tijdens de Artis Zoomeravonden.

Wij hebben altijd al behoorlijk de zenuwen voordat we ons favoriete werk gaan doen. Maar omdat het Artis is, is het enger dan anders. Op deze plek is het net wat spannender. Iedereen kent het, nieuwe speelplek, zullen er wel mensen komen, zullen ze het leuk vinden, zal het ons lukken om de magie te laten stromen?

In de voorbereiding heb ik het boek ‘Ik wil een leeuw’ uitgezocht. Geschreven door Annemarie van der Eem en geïllustreerd door Mark Janssen. Een geweldig prentenboek dat erom brult om gespeeld te worden. Sjuul (gespeeld door Johan) bedenkt op een dag dat hij een huisdier wil. Niet zomaar een huisdier, nee het moet een leeuw zijn. Als dat niet mag dan graag een nijlpaard of een papagaai of een baviaan. Sjuul verzint steeds gekkere huisdieren terwijl zijn moeder andere dieren voorstelt; een goudvis, een wandelende tak, een schattig poesje. Uiteindelijk worden ze het eens over een hond. Maar of deze hond nou echt is wat moeder had gehoopt?

Als we starten zit het grasveld voor het podium vol met (groot)ouders en heel veel kinderen. We beginnen met voorlezen en spelen. Als ik het stukje van de leeuw heb gelezen vraag ik wie er een leeuw wil komen spelen op het podium. De eerste vingers gaan omhoog. Als we ze uitnodigen op het podium komen er steeds meer kinderen. Van twee- tot tienjarigen, iedereen doet mee. En zo blijft het. Bij elk dier een vol podium. Johan speelt met de kinderen en ik zorg dat het leuk blijft om naar te kijken. Met je neus naar voren spelen is bijvoorbeeld best belangrijk. Behalve als we een poepend nijlpaard zijn, dan mag iedereen met zijn billen naar het publiek! Het voorleestheater duurt ruim een half uur. Wij hebben heel veel plezier, de kinderen en het publiek ook. Als het afgelopen is hoor ik een kind zeggen ‘Nu al? We zijn hier net!’. Zo is het eigenlijk ook voor ons. Het vliegt voorbij. We stuiteren nog een paar uur na en begrijpen niet meer waarom we nou zo zenuwachtig waren. Natuurlijk kunnen wij dit. Tot we de volgende keer weer op weg zijn naar een optreden…