Ik las op Facebook dat Saskia vier ochtenden met je wilde spelen. En dat las ik net op het moment dat ik dacht ik kan wel wat plezier en spelen gebruiken in mijn leven. En dat werkte inderdaad zo. Die vier ochtenden hebben we gekke bekken getrokken, we hebben emoties uitvergroot, we hebben tv-commercials bedacht enzovoort. Het mocht altijd gekker en of groter. We juichten voor elkaar, elke keer als iemand weer een stukje gene losliet. En Saskia juicht daarbij het hardst. Het mooie hieraan is dat ik niet alleen vrolijk werd van de les, maar ook tijdens de week meer speelsheid voelde. En het grappige is, ik durf meer. En dat allemaal door 4 uurtjes te spelen. Wonderbaarlijk hoe dat doorwerkt in je dagelijkse leven.